عوارض جانبی دستگاه EMS چیست؟

مقدمه: ماشین EMS و کاربردهای آن

دستگاه تحریک الکتریکی عضلانی (EMS) یک دستگاه درمانی است که برای برانگیختن انقباضات عضلانی از طریق اعمال تکانه های الکتریکی استفاده می شود. این دستگاه ده ها سال است که وجود دارد و در درمان شرایط مختلف فیزیکی مانند اسپاسم عضلانی، توانبخشی عضلانی بعد از آسیب یا جراحی و حتی در کاربردهای زیبایی استفاده می شود. دستگاه های EMS همچنین توسط ورزشکاران و علاقه مندان به تناسب اندام به عنوان وسیله ای برای فعال سازی و تقویت گروه های عضلانی خاص استفاده می شود.

ماشین های EMS چگونه کار می کنند

دستگاه های EMS با تولید تکانه های الکتریکی عمل می کنند که عضلات را تحریک کرده و باعث انقباض آنها می شود. این دستگاه با اتصال الکترودها به گروه‌های عضلانی خاص کار می‌کند و یک سری تکانه‌های الکتریکی ارسال می‌کند که تکانه‌های عصبی طبیعی بدن را تقلید می‌کند. این تکانه ها باعث انقباض و شل شدن ماهیچه ها می شود و بدون نیاز به انجام فعالیت بدنی، نوعی ورزش غیرفعال را فراهم می کند. قدرت و فرکانس سیگنال های الکتریکی را می توان بسته به شدت انقباض مورد نظر یا وضعیت پزشکی تحت درمان تنظیم کرد.

نشانه هایی برای ماشین های EMS

دستگاه های EMS را می توان برای اهداف مختلفی استفاده کرد، از جمله:

1. تمرین یا توانبخشی عضلات

2. تسکین درد

3. بهبود گردش خون

4. بهبود درناژ لنفاوی

5. درمان اسپاسم یا سفتی عضلانی

6. مصارف آرایشی مانند تقویت کننده و سفت کننده پوست

عوارض جانبی دستگاه های EMS

در حالی که مشخص شده است که استفاده از دستگاه های EMS دارای چندین مزیت درمانی است، درک این نکته نیز مهم است که ممکن است عوارض جانبی مرتبط با آن وجود داشته باشد. این عوارض جانبی بسته به شدت و مدت استفاده، وضعیت پزشکی تحت درمان و وضعیت سلامت فردی بیمار می تواند متفاوت باشد.

1. تحریک پوست: یکی از شایع ترین عوارض استفاده از دستگاه EMS، تحریک پوست است. الکترودهای چسب استفاده شده با دستگاه می توانند باعث قرمزی، خارش یا ناراحتی روی پوست شوند.

2. درد عضلانی: دستگاه های EMS می توانند باعث درد عضلانی شوند، به ویژه پس از استفاده طولانی مدت یا با شدت بالا. این درد اغلب به عنوان یک درد مبهم توصیف می شود و می تواند چند ساعت تا چند روز ادامه داشته باشد.

3. انقباض عضلانی: برخی از بیماران ممکن است در حین استفاده از دستگاه EMS دچار انقباض عضلانی یا انقباضات غیرارادی شوند.

4. حالت تهوع: در موارد نادر، بیماران ممکن است در طول یا بعد از درمان EMS دچار تهوع یا استفراغ شوند.

5. تشنج: در حالی که بسیار نادر است، گزارش هایی از وقوع تشنج در طول درمان های EMS وجود دارد. بیمارانی که سابقه تشنج یا صرع دارند باید از استفاده از دستگاه EMS خودداری کنند.

6. اثرات قلبی عروقی: دستگاه های EMS می توانند بر روی سیستم قلبی عروقی، به ویژه بر فشار خون و ضربان قلب تأثیر بگذارند. بیماران با سابقه بیماری قلبی عروقی باید قبل از استفاده از دستگاه EMS با پزشک خود مشورت کنند.

موارد منع مصرف دستگاه های EMS

1. پیس میکرها: بیمارانی که پیس میکرهای کاشته شده دارند نباید از دستگاه EMS استفاده کنند زیرا تکانه های الکتریکی می توانند در عملکرد طبیعی پیس میکر اختلال ایجاد کنند.

2. بارداری: دستگاه های EMS نباید در دوران بارداری استفاده شوند زیرا خطر آسیب رساندن به جنین وجود دارد.

3. سرطان فعال: بیماران مبتلا به سرطان فعال باید از استفاده از دستگاه EMS خودداری کنند، زیرا تکانه های الکتریکی می توانند باعث رشد تومور شوند.

4. زخم های باز: دستگاه های EMS نباید روی زخم های باز استفاده شوند زیرا این کار می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

5. اختلالات عصبی: بیماران مبتلا به اختلالات عصبی باید از استفاده از دستگاه EMS خودداری کنند زیرا تکانه های الکتریکی می تواند باعث انقباض یا اسپاسم عضلانی شود.

نتیجه

دستگاه های EMS مزایای درمانی زیادی دارند و می توان از آنها برای اهداف مختلفی استفاده کرد. با این حال، مهم است که بیماران قبل از استفاده از دستگاه از عوارض جانبی و موارد منع مصرف آن آگاه باشند. بیماران باید همیشه قبل از استفاده از دستگاه EMS با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنند تا مطمئن شوند که این دستگاه برای شرایط پزشکی خاص آنها ایمن و مناسب است. بیماران همچنین باید دستورالعمل های ارائه شده توسط سازنده را دنبال کرده و مدت و شدت استفاده را برای جلوگیری از هرگونه عوارض جانبی محدود کنند.